Гэта старонка была вычытаная
ЛЕС
Успомню я лес Беларусі,
Вайду ў яго храм
І нізка лясам пакланюся,
Хвалу ім аддам.
З маленства запалі мне ў памяць
Іх шум, галасы.
Скрозь прошласці смужную замяць
Пяюць мне лясы.
Ні далеч, ні час не заслоняць
Мне родных бароў.
Жывуць яны ў сэрцы, гамоняць,
Як прыязнь сяброў.
Стаяць у вачах баравіны,
Стуліўшы вярхі.
Я бачу прыгожасць тканіны,
Што выткалі мхі.
Дарожак лясных павароты
З духмянай травой,
Кузурак мурашак турботы
У засені хвой.
