Гэта старонка была вычытаная
Па-над рэчкай у нізіне
Свісне, бы ў кларнет.
Праплыве гук баязліва
Па-над лугам, па-над нівай
У знямелы свет, -
Ды зноў ціха-ціха стане.
Ночка ў чорным сарафане
Робіць свой абход,
Расчыніўшы акяніцы
Ясным зорам і зарніцам,
Люстру ціхіх вод...
Хмары ходзяць і знікаюць,
А зарніцы ўсё бліскаюць,
Аж трасецца цьма.
А зямля глядзіць гаротна
На бясплодныя палотны -
Не — дажджу няма!
15/IX-1938 г.
