Перайсці да зместу

Старонка:Moj dom 1946.pdf/21

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ВУСЦЯНСКІ ГРУД

Грудок уласны я сабе абраў
І часта ў вольныя часіны
Саджуся там, каля хваіны,
Гляджу ды слухаю навіны,
П’ючы мяды лясоў і запах траў.

Не славіцца багаццем мой грудок,
Але ён просты і адкрыты,
Сіўцом, чаборыкам спавіты,
Дзе пчолкі звоняць самавіта,
Збіраючы па кропельцы мядок.

Гваздзічка белая рассыпана вакол, -
Нібы махрыстыя сняжынкі
Ляглі на тонкія націнкі,
Прыгнуўшы кволыя раслінкі,
Аздобіўшы пясчаны гэты дол.

З грудка відаць прыгожы краявід,
У ткань атулены сінечы.
Унь гурт дубоў шырокаплечых
Стаяць, нібы на нейкім вечы,
І сонейка узносяць на свой шчыт.

а там лугі па Свіслачы ляглі
З іх купамі лазы, алешын;