Старонка:Maryja.pdf/11

Маленькіх дзетачак сваіх!
Нажы салдаты спаласкалі
Ў дзіцячай праведнай крыві!
Дык вось яно што ў свеце сталась!
390 Глядзіце ж вы, о мацяры,
Што робяць Ірады-цары!

Марыя нават не хавала
Свайго дзіцёнка. Хвала вам,
Убогім людзям, пастухам,
Што прывіталі, захавалі
І нам збавіцеля ўпаслі
Ад Ірада. Пашкадавалі
І накармілі, і далі
Кажух і світку на дарогу,
400 І, небаракі, дадалі
Асліцу дойную. Нябогу
З яе дзіцём мы, як маглі,
І даглядалі і вялі
Слядамі ўночы патайнымі
На шлях Мемфіскі. А мятла,
Мятла агністая гарэла,
Як тое сонца, і глядзела
На іх асліцу, што нясла
Ў Егіпет добрую Марыю
410 І нараджонага Месію.

Калі б на свеце дзе хоць раз
Царыца села на асліцу,
То слава йшла б і пра царыцу
І пра вялікую асліцу
Па свеце ўсюды. Гэта ж несла
Жывога ісціннага бога.
Цябе ж, бядачку, копт убогі
Хацеў у Ёсіфа купіць,
Ды здохла ты. Мабыць дарога
420 Такі пашкодзіла табе?

У Ніле скупанае, спіць
Ў пялёнках долі пад вярбою
Дзіцятачка, а між лазою
З лазы калысачку пляце