Гэта старонка была вычытаная
koŭ. Mieŭ usie zadatki, kab stacca biełaruskim Šeŭčenkam, ale adsutnaść adukacyi i žyćciowaje hnibieńnie tut pieramahli. Usioždyki swaim małaświedamym i zadušanym słowam skazaŭ prociŭ źniawahi i ŭcisku i kinuŭ śled u historyi nacyjanalnaha i litaraturnaha adradžeńnia“.[1] A da hetaha treba dadać, što kali-b nie Mahnušeŭski, nie jaho luboŭ da narodu i praŭdy i nie jaho škoła — nia miela-b biełaruskaja historyja i takoha Bachryma, jakoha maje.
- ↑ „Гіст. Бел. Літ.“ Вільня 1921, бач. 62
