Гэта старонка не была вычытаная
- 85 -
кі: вады́! выды!/.
ПРАНЦІ́СЬ. Со́бственно, па́не добрудзе́ю, у мяне ёсьць кро́плі. /Дастае́ с кішані́ фля́шку і пы́рскае ў твар Паўлі́нцэ гарэ́лкай/.
АҐАТА (/кіда́ючыся да Пранціся́/). Тудэ́ма-сюдэ́ма, асшале́ў...
СЬЦЕПАН (/пану́ра/). Каха́ненькіе, родненькіе, дзьве дзю́ркі ў но́се і скончыло́ся!
Заслона.
КАНЕЦ.
Акопы, 3/VI, 1912 г.
