i adwaliŭ kamień. Žaŭniery tak papužalisia, što sa strachu pawalilisia na ziamlu.
39. Pan Jezus naznačajeć św. Pietra namiesnikam.
Pa ŭwaskrašeńni swaim Pan Jezus praz sorak jašče dzion prabywaŭ sa swaimi wučniami, s čaho jany nadta ciešyłisia. A majučy ich pakinuć i wiarnucca ŭ niebo, daŭ im na swajo miejsco dobraho pastyra.
Pan Jezus lubiŭ raŭnawać siabie da dobraho pastyra, a swaich wučnioŭ da awiečak. Dziela hetaho adnaho razu kazaŭ Jon: „Z mianie dobry pastyr. Dobry pastyr wypuskajeć swaje awiečki i idzieć pierad imi, a awiečki jduć za im, bo znajuć hołas jaho. Takže sama i maje awiečki jduć za mnoj, bo znajuć mianie. Dobry pastyr žyćcio swajo addajeć za swaje awiečki. Ja takže addaju žyćcio swajo za maje awiečki".
Pośle Pan Jezus pakazaŭsia raz swaim wučniam na bierazi woziera Halilejskaho i zapytaŭsia św. Pietra: „Piotr, ci lubiš ty mianie bolš za druhich?“ A św. Piotr adkazaŭ: „Tak, Panie, Ty wiedaješ, što ja Ciabie lublu“. Tady Pan Jezus skazaŭ: „Pasi jahniaty maje!“ Paśla zapytaŭsia druhi raz: „Piotr, ci lubiš ty mianie?" św. Piotr adkazaŭ: „Tak, Panie Ty wiedaješ, što ja Ciabie lublu". A Pan Jezus skazaŭ iznoŭ: „Pasi jahniaty maje!“ I zapytaŭsia trejci raz: „Piotr, ci lubiš ty mianie?" Sw. Piotr zasmuciŭsia, što Pan Jezus trejci ŭžo raz pytajecca, i skazaŭ: „Panie, Ty usio wiedaješ, Ty wiedaješ, što ja Ciabie lublu“. A Pan Jezus skazaŭ: „Pasi awiečki maje!“
Hetymi sławami Pan Jezus naznačyŭ św.
