30. Śmierć Judaša.
Judaš, uwidzieŭšy, što Pana Jezusa zasudzili na śmierć, pažaleŭ swajho pastupku. Pašoŭ da Faryzeušoŭ i skazaŭ im: „Zhrašyŭ ja ciažka, pradajučy kroŭ niawinnaho". I, kinuŭšy im pad nohi trydcać srebnikod, wyjšoŭ za miesto i pawiesiŭsia na drewie.
31. Bičawańnie Pana Jezusa.
Prywioŭšy Pana Jezusa da Piłata, Faryzeušy i Wučonyje winawacili Jaho ŭ usielakich prastupkach. Piłat adrazu paznaŭ, što jany łhuć i sto Pan Jezus niawinny, dyk skazaŭ: „Ja nie znachodžu ŭ hetym čeławieku nijakaj winy“. Ale Piłat bajaŭsia Faryzeušoŭ i dziela hetaho skazaŭ: „Zahadaju wybičawać Jaho, a paśla pušču“. Tady žaŭniery ździorli s Pana Jezusa adziežu, prywiazali da słupa i bičawali.
32. Karanawańnie ciarniowym wiankom.
Biazbožnym žaŭnieram mała było jašče hetaho, što tak strašna wybičawali. Ludzi kaliś chacieli wybrać Pana Jezusa za karala, ale Jon nia zhodziŭsia. Adnakže Faryzeušy abwiniali Jaho, što chacieŭ stacca karalom, dyk dziela hetaho žaŭniery ŭbrali Jaho na śmiech u čyrwony płašč, bo hetaki nasili karali. Paśla splali z wostrych cierniaŭ wianok, uzłažyli jaho Panu Jezusu na haławu ŭ miesto karony i bili kijami, kab macniej dzieržaŭsia. Dali Jamu takže traścinu ŭ prawuju ruku zamiest załatoha žezła, katory trymajuć karali, siedziučy na tronie. A iznoŭ niekatoryje
