dom, ale skažy tolki słowo, a wyzdarawiejeć moj słuha“. Tady Pan Jezus adkazaŭ: „Idzi, a jak ty ŭwieryŭ, nichaj tak i staniecca". I ŭ tujuž minutu wyzdarawieŭ słuha.
Hetymi cudami Pan Jezus chacieŭ prakanać ludziej, što Jon jość Synam Božym, dy kab uwieryli ŭ Jaho. Ale twaryŭ Pan Jezus cudy i dzela hetaho, kab pamahčy biednym ludziam u ich patrebach i nieščaściach. Serce Jaho było miłasernaje; dzie ni abiarnuŭsia, usiudy astaŭlaŭ ščaście i błahasławienstwo. Paciešaŭ smutnych, dadawaŭ siły słabym i hawaryŭ: „prychadzicie da mianie ŭsie, katoryje cierpicie, a Ja was paciešu“. Dyk i harnulisiaž da Jaho ludzi i tysiačami za Im chadzili.
18. Pan Jezus nawučajeć ludziej.
Nie dziela hetaho tolki chadziŭ Pan Jezus pa Žydoŭskim kraju, kab twaryć cudy, ale kab i nawučać. Nawučaŭ Jon u Jerazalimskaj światyni, na bierazi woziera z łodki, na ŭzhorkach i pa chatach; wučyŭ ludziej taho, što majuć rabić, kab być dobrymi i zasłužyć na niebo. Nawušaŭ-že tak pryhoža, tłumačyŭ tak paniatna, što i dzieci mahłi zrazumieć, a staršyje nie mahli nasłuchacca Jaho nawuki.
19. Nawuka na hare.
Nadta wažnuju nawuku mieŭ adnaho razu Pan Jezus na hare. Šmat ludziej išło za Panam Jezusam, kab pasłuchać Jaho nawuki, dyk, kab usie mahli dobra čuć, Pan Jezus uzyšoŭ na ŭzhorak i prysieŭ, a ŭsie ŭsielisia abo stajali cicha kala Jaho, bo chacieli čuć, što im skaže.
