ŭ darohu da swajej bohabojnaj ciotki, bo chacieła z jej padzialicca radaściu, što stałasia Matkaj Boskaj.
Św. Alžbieta, ŭwidzieŭšy Maryju, wyjšła jej nasustreč i pazdraŭlała, kažučy: „Błahasłaŭlona Ty pamiž niawiest i błahasłaŭlony płod žywata twajho. Adkulže heta mnie takaja wialikaja łaska, što Matka Pana majho prychodzić da mianie?" Alžbieta ŭžož wiedała praz Ducha Światoha, što Maryja stałasia Matkaj Boskaj. Na takoje prywitańnie Maryja adkazała: „Chwali duša maja Pana; i ŭzradawaŭsia duch moj u Bohu, Zbawiciela maim, što hlanuŭ na nizkaść słužki swajej; bož wo ad hetaho času błahasłaŭlonaj mianie zwać buduć usie narody. A bož to zrabiŭ mnie wialikije dziwy, što Možny, a imia Jaho światoje".
Najświaciejšaja Maryja była u św. Alžbiety praz try miesiacy. Nie mahli jany naciešycca, bo abiedźwie wielmi lubili Boha i adna druhuju. Pośle Matka Boskaj a wiarnułasia damoŭ, a św. Alžbieta naradziła syna, i dali jamu imia Jan.
4. Św. Jazep — Apiakun Pana Jezusa.
Św. Jazep ničoha jašče nia wiedaŭ ab hetym, što Maryja stałasia Matkaj Boskaj. Až raz pakazaŭsia jamu ŭ śnie anioł i skazaŭ, što z Maryi narodzicca Pan Jezus, dyk kab Jaho hadawaŭ i apiekawaŭsia Im. Dziela hetaho i zawiom my św. Jazepa Apiakunom Pana Jezusa.
