Boskije prykazańnia. Adna tolki ŭ ich była bieda, što nia mieli dziaciej. Dziela hetaho malilisia jany zaŭsiody Bohu, prosiučy dać im syna. Starelisia ŭžo, a Boh usio nie wysłuchiwaŭ ich prośby.
U hetymže kraju hłaŭnym miestam była Jerazolima. Była tam pieknaja światynia, a ŭ jej aŭtar i wialiki lichtar, na katorym palilisia siem lamp. Adnaho razu Zachar pajšoŭ s kadzialnicaj akadžywać aŭtar. Raptam pa prawaj staranie aŭtara pakazaŭsia jamu anioł Gabryel. Uwidzieŭšy anioła, Zachar strywožyŭsia. „Nia bojsia, kažeć jamu anioł, Boh wysłuchaŭ twaju prośbu. Žonka twaja Alžbieta budzie mieć syna, katoramu dasi imia Jan. Wialikuju radaść budzieš mieć z jaho, bo Boh daść jamu wialikuju łasku, što jašče pierad uradžeńniem budzieć abdarawany Ducham Swiatym. Nawiernieć jon šmat Izraelitoŭ da Boha i papiaredzić Zbawiciela".
2. Anioł apawieščaje naradziny Pana Jezusa.
U Małym žydoŭskim miastečku, prazywanym Nazaret, žyła dziewa, pa imieńniu Maryja, — sirata i biednaja ŭsim čym, ale bahataja zasłuhami pierad Boham. Była jana pašlubawana sprawiadliwamu i bohabojnamu čeławieku, pa imieńniu Jazep. Byŭ jon biednym stalarom, ale pachodziŭ s karaleŭskaho rodu Dawidowaho.
Adnaho razu, kali Maryja maliłasia ŭ swajej chatce, pakazaŭsia jej anioł Gabryel i skazaŭ: „Radujsia, Maryja, łaskaj abdarowanaja, Boh s Taboju, błahasłaŭłona Ty pamiž niawiest“.
Pačuŭčy heta, Maryja strywožylasia. Ale
