Старонка:Fr. Bahušewič jaho žyćcio i tworčaść.pdf/7

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Sioleta minuła tryccać hadoŭ ad śmierci Wialikaha Biełarusa, Baćki biełaruskaha sučasnaha adradžeńnia, pieśniara Fr. Bahušewiča.

Sapraŭdy jość jon wialikim, a takža j Baćkam biełaruskaha adradžeńnia, bo jon pieršy ŭ swajej biełaruskaj literaturnaj tworčaści, z niabywałaj da jaho śmiełaściaj, hłybinioj i jasnaściaj, jarkimi kraskami wydabyŭ na świet usiu žudasnuju trahiedyju biełaruskaha narodu, dajšoŭšaha da apošniaj hranicy zaniepadu i, choć u ahulnych dumkach, pieršy pakazaŭ asnaŭnyja šlachi, pa jakich narod hety moža dajści da žyćcia, da swajho poŭnaha adradžeńnia.

"U dumkach Bahušewiča, pieśniara hetaha adradžeńnia, možna wyjawić pieršapačatkowaje zaradžeńnie, embryjon tych ideałaŭ, jakija źjaŭlajucca bajawym lozunham sionniešniaha dnia. Pytańnie ab Bahušewiču maje dla nas nia tolki histaryčnaje, ale i ścisła aktualnaje značeńnie" - słušna kaža praf. M. Piotuchowič.[1]

  1. Проф. М. Піотуховіч - Нарысы Гісторыі Беларускай Літэратуры. Частка 1. Менск - 1928. Str. 85.