,,Čaho ty pješ, mužyčok?
- Bo ja chleba nia jem.
Za što ty bješ, mužyčok?
- Bo ja sam toje mieŭ.
Na što ty kraŭ, mužyčok?
- Bo swajho ja nia znaŭ.
Čaho ty łhaŭ, mužyčok,
- Bo chtoś praŭdu ukraŭ"...
Cierpić narod pradusim ad panoŭ, jakija, zdradziušy jaho i pierajšoŭšy na słužbu čužyncam, pawoli i sami zdemaralizawalisia ad zbytkaŭ, stracili čeść čaławieka i stalisia hodnyja i pahardy i žalu, a narod dalej znosiŭ kryčačuju niesprawiadliwaść swajho pałažeńnia. Jarka maluje piaśniar usio heta, u wiersy "Niemiec", apiswajučy, jak ad pana dwor pierachodziŭ z ruk u ruki, da žyda i da niemca i apisańnie heta kančaje horkaj uwahaj:
„Žyd panam zrabiŭsia, Niemiec jašče bolšy,
A mužyk byŭ holy, - ciapier jašče holšy!
Bačyŭ takža Fr. Bahušewič, skolki hramadzkaha hora pieražywaje Biełarus ad čužoj, warožaj, biazdušnaj carskaj biurokracyi, ad uradaŭ, ad čynawiectwa i ŭ tworach swaich prypaminaŭ heta narodu. Woś adzin biaz daj pryčyny, jak apiswaje wierš "Jak praŭdy šukajuć", upisany ŭ świedki i abwinawačany, pa sudoch
"Ad Kalad až da Pakrowa chadziŭ",
"Što mieŭ, to pradaŭ, pierajeŭ,
Pa sudoch ahaleŭ,
Jak šeść razaŭ zhareŭ",
druhi daje ŭradoŭcu chabara, jak bačym z wieršu „U sudzie" i praz taho-ž uradoŭca pad sud addajecca:
"A akcyznik Jaśkoŭ braŭ z jabo kubana,
Dyj danios, dyj zławiu, jak toj wouk barana.
A brachaŭ, dyk brachaŭ i siabie ŭsio chwaliŭ,
A taho-ž nie skazaŭ, jak Panturku daiŭ",
hety, jak pakazwaje wierš "Kiepska budzie", cierpić sapraŭdnaje piekła pa wastrohach wialikaj Rasiei za toje, što budučy nia ŭpisany ŭ metryki, padazrajecca čy-
