Перайсці да зместу

Старонка:Fr. Bahušewič jaho žyćcio i tworčaść.pdf/16

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Jaskrawa takža ab sumnym časie dla Białarusi, kali žyŭ i twaryŭ Fr. Bahušewič, piša Kaz. Swajak, jaki miž inšym kaža: „Časy Bahušewiča heta časy tryumfu siły. Biełarus prymušany byŭ pakinuć swaju wieru i zapradać swajo sumleńnie wiery kazionnaj. Mowa jahona pryznana haworkaj rasiejskaj i wykinuta z žyćcia publičnaha, nawat z adnosin relihijnych. Adnak Biełarus u hłybini swajho ducha zakładaje silny pratest, a dzie-nia-dzie maje nawat adwahu kinuć słuham carskim wyzaŭ...

A kali napor z boku carskaj palityki nie pierastaje Biełarus, nia chočačy zastynuć u rasiejskim bizantyzmie i šukajučy swajho Dažboha,[1] kidajecca da abradu łacinskaha, ale i tut apiakajecca, bo praz polski kaścioł wystaŭlaje na paniawierku, a kali-nie-kali i na zhubu, swaju rodnuju mowu.

A tymčasam pre na jaho i inšaja siła — heta niawola ekanamičnaja. Ciśnie Biełarusa pan, choć nie ŭradowiec rasiejski, ciśnie jaho niedachwat rodnaha słowa nia tolki ŭ škole, ale i ŭ kaściele; ciśnie jaho padatak, bo jon nia maje čym jaho zapłacić! I woś niadola ŭ wa ŭsiej brydzie swajej nakinułasia na Biełarusa: niama chleba, niama aświety, niama woli“.[2]

Woś-ža i sapraŭdy, siarod hetakaj ciomnaj biełaruskaj nočy jarkim świetam zaźjali na rodnym niebie jasnyja zorski — dumki ab našym adradžeńni wialikaha i słaŭnaha Fr. Bahušewiča, Patryjarchi biełaruskaha narodu.


  1. Dažboh — biełaruski pahanski bažok. Biełarus šukaŭ praŭdziwaha Boha, ale adnosiny swaje da Jaho chacieŭ mieć u rodnaj mowie. (pryp. aŭtara.).
  2. Kaz. Swajak, tamža.