Старонка:Dunin-Marcinkievic.Idylija.djvu/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Чы не дудка была?
Весялушка была,
Весяліла мяне
На чужой старане.
(Далей спявае.)

Зноў змена тону.

Хадзі, дзеўка-чарнабрэўка,
Са мной у скок. (Двойчы.)
Прышчурыся і вазьміся
Смела ў бок (Двойчы.)
На вуліцы тры курыцы і пявун.
Любі мяне, чарнабрыва, я ж Навум.
А хто любіць гарбуз, гарбуз,
А я кацярыцу;
А хто любіць дзяўчыначку,
А хто маладзіцу.
А хто любіць гарбуз, гарбуз,
А я люблю дыньку;
А хто любіць гаспадара,
А я гаспадыньку.

Усе становяцца перад панам і спяваюць.

Хор.

Дзякуй табе, пане, за тваё гашчэнне.
Дай жа табе, Божа, багатае менне!
Дзякуй табе, пане, за шчасну гадзіну.
Напаіў ты, накарміў цэлую дружыну.

Заслона спадае