Старонка:Dudka białaruskaja Macieja Buraczka.pdf/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Nijak nia zwiarnusia,
Nijak nia natraplu
Wadzicy choć kaplu,
Dy takoj wadzicy,
Dy z takoj krynicy,
Szto jak chto napjetca
Dyk wolnym stajetca.
Hraj, wasołaż kraj,
Albo dolu daj!…
. . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . .

Jęczysz biaz umołku!
Nie, nia budzie tołku!
Kinuż dudku tuju,
A zrablu druhuju.
Ciapier zrablu dudku
Ad żalu, ad smutku.
Ha, zrabluż druhuju,
Żalejku smutnuju, —
Dy kab tak zahrała,
Kab ziamla stahnała,
Ot kab jak zahrała:
Kab slazmi prabrała,
Kab aż było żutka,
Ot to maja dudka!..
Wot zrabiŭ takuju!
Dajże paprabuju…
Nu dyk hrajże, hrajże,
Usio spominajże…
Szto dzień i szto noczy
Płacz, jak maje woczy,