Старонка праверана
Szto uziaŭ ja z wadoj jamu dla picia,
Dyk wysachła zaraz wada aż da dna;
Jon staŭ taki swietły, jak heta dymok,
Staŭ niknuć, zastałasia para adna,
I znik tak jak niknie na słońcy abłok.
Nia pomniu, jak wyszaŭ ja z czyscu taho,
Prasnuŭsia u chacie na pieczy aż dniom;
Usie kruhom płaczuć nia wiedać czaho,
A pale mianie dy tak jak ahniom!
Traszczyć haława, balać usie kości,
I nadto wady zażadałasia pić.
Napiŭsia i znoŭ paŭ ja u młości!..
Ot dawiałosiaż u czyscy mnie być.
|}
