Krajowyja rukapisnyja biblejskija knihi byli patrebny Skarynie padwojna. Jany dali asnowu dla pierawodu na biełaruskuju mowu, a tak-ža pasłužyli razam i pakazčykam tych miežaǔ u karystańni čužymi drukami, za jakija iści nielha, kab nie adarwacca ad rodnaha hruntu.
Iz stara-sławianskich biblejskich knih u Skaryny pad rukoj byli badaj usie, za wyniatkam knihi „Premudrość Sołomona“, „Iudif", „Esfir" i „Pieśni Piesniej". Z tekstu hetych Skarynaǔskich knih widać najbolšaja zaležnaść ad Biblii Českaj.
Krajowyja rukapisy, a tak-ža i druki Fijola dali Skarynie ǔzory da litaraǔ jaho drukarni ǔ Prazie. Treba wiedać, što naahuł pieršadruki duža ciesna zwiazany z papiaredziušymi ich rukapisami što da litaraǔ. Uzoram dziela wyrazki litaraǔ zaǔsiody słužyli litary ǔ rukapisach. Jakimi litarami dzie pisali, takoj-ža formy rabili litary da drukawańnia, katoryja časta da taho bywali padobnyja da rukapisnych, što na pieršy pahlad ich možna prymać za rukapisnyja. Tak było z litarami pieršadrukaǔ łacinskich, niamieckich, francuskich i, razumiejecca, sławianskich, z pasiarod jakich wialikim padabienstwam da rukapisaǔ admiačajucca pradusim knihi niemca Fijola.
Dyk niešta padobnaje treba adznačyć i ab litarach Skaryny. Praǔda, skarynaǔskija litary pradstaǔlajuć źjawišča składzienaje, jak pa raźmiery, tak i pa formie: jany nie z adnaho jakoha ǔzoru, ale ǔsio-ž litary Skaryny nosiać na sabie wyrazna śled litaraǔ rukapisnych, biełaruskich aktaǔ XVI st., z tej tolki roznicaj, što kudy ad ich prawilniejšyja, majuć inšy raźmier, a tak-ža nikatoryja litary i ich upryhožana majuć niamała padabienstwa da českich i niamieckich.
Aprača hetaha, rukapisnyja krajowyja knihi dali Skarynie prawapis, kiryłaǔskuju numaracyju i zastaǔki.
Nia minuǔ Skaryna i drukaǔ Fijola, kab nie
