hočasnuju litaraturnuju biełaruskuju mowu i nadrukawany 22 biełaruskija knižki Staroha Zakonu, a tak-ža i Psałtyr.
Biełaruskaja Skarynaŭkaja Biblija jość takim čynam nia tolki pieršaj drukawanaj Biblijaj na ŭschodzie sławianstwa, ale da taho jana jość i pieršaj Biblijaj u narodnaj mowie siarod taho-ž sławianstwa.
Adnak, widać, nie siadziełasia našamu Skarynie na čužynie i jon, nadrukawaŭšy Psałtyr i swaju Bibliju, wiartajecca na Biełaruś i asiadaje ŭ Wilni, kab dalej wiaści drukarskuju pracu ŭžo na rodnaj ziamli, dzie 1525 h. „w domu počtiwoho muža Jakuba Babiča najstaršeho burmistra sławnaho i wielikaho miesta Wilenskaho“, i wydajeć „Apostoła“ i „Małuju Podorožnuju Knižycu“. I tak Fr. Skaryna, jak bačym, siarod swaich susiedziaǔ pieršy zasnawaǔ drukarniu na rodnaj ziamli i stwaryǔ nowy narodny kirunak.
Spasiarod uschodnich sławian, jak najdalej lažačych ad Zachodniaj Eŭropy — Baćkaŭščyny Gutenberga, štuka drukarstwa badaj što najpaźniej dajšła da Maskoŭcaŭ. Drukarstwa dajšło da hetaha kraju až praz jakich 100 hadoǔ ad swajho wynachodu, i praz hadoŭ 39 ad jaho zasnawańnia Skarynoj u Wilni. Adnak nielha skazać, što Maskwa była całkom addzielena ad Eŭropy i nia wiedała, sto tam dzieiłasia. Nie! Wažniejšyja wiestki Eŭropy, choć časta duža pozna, ale dachodzili da Maskwy, duža jaje cikawili i nat’ časta zmušali jaje žyćcio tarnawać na ład Eŭropy. Dyk i ab drukarstwie Maskwie daŭno było wiedama, ale adrazu nia było mahčymaści zasnawać jaho tam. Roznyja wieści z Eŭropy, a tak-ža i ab drukarstwie zanosili ŭ Maskwu raz čužaziemnyja pasły i kupcy, a druhi raz i miasnyja kupcy maskoŭskija, što mieli handlowyja znosiny z Eǔropaj.
Dumka zasnawać u Maskwie ŭłasnaje drukarstwa paŭstała ŭžo ŭ 1551 h., kali tam adbyŭsia tak-zwany
