składajučy słowy, abo ich paprakajučy, dapuskali biełaruska-ŭkrainskija „pamyłki“.
Paśla nadrukawańnia ŭspomnienych niekalkich knižak, Fijol byŭ za pracu swaju aryštawany i takim čynam byŭ prymušany spynić jaje U toj jašče čas „silnyja hetaha świetu“ nia ŭsie na drukawanaje słowa hladzieli łaskawym wokam. Jany jaho pierawažna bajalisia, jak aružža nowych dumak, nowych świetahladaŭ.
Kali štuka drukarskaja stawałasia što-raz słaŭniejšaj i čutki ab joj pašyrylisia na Uschod Eŭropy, Biełarusy pieršyja pasiarod swaich susiedziaŭ zadumali drukawać knižki sami i pradusim dla Biełarusi. Dapiać hetaj mety padniaŭsia wučony taho času Biełarus „w lekarskich naukach doktor Francisk Skorina iz sławnaho hrada Połocka“.
Adnak i jon, widać, nie ŭwažaŭ mahčymym prystupić da hetaj pracy ŭ swajej rodnaj Biełarusi i spoŭnić swaje plany pajechaŭ u Českuju Prahu. A plany jaho byli niazwyčajnyja i nie takija, jak choć-by henych, što drukawali knižki ŭ Fijola.
U henych była meta nadrukawać knihi dla ahulnaha ŭžytku ŭschodnich sławian mowaj stara-sławianskaj, i tolki prypadkam, jak wiedajem, u mowu stara-sławianskuju ŭkidalisia słowy i wyražeńni biełaruska-ŭkrainskija.
Plany Fr. Skaryny byli kudy šyrejšyja i hłybiejšyja. Jon nadumaŭsia „wyrozumienija radi prostych ludiej“ nadrukawać dla Biełarusi knižki ŭ mowie biełaruskaj.
Woś-ža ad 1517 h. Skaryna prabywaje ŭžo ŭ Prazie, dzie pracuje nad pierakładam Biblii na biełaruskuju mowu, robić zachady dziela pryhatawańnia litaraŭ, a tak-ža naładžańnia ŭsiej drukarskaj sprawy. Swajej wialikaj idejaj zaniaŭsia Skaryna tak rašuča, što ŭžo ŭ 1517 — 1519 h. h. byli pieradadzieny na ta-