Цяпер жывём мы іншым светам,
Цяпер інакш спяваць хачу я…
Той можа зваць сябе паэтам,
Хто нашых дзён жыццё адчуе.
Я рад, што думкі ўдаль занеслі,
Не чую плачу хат пад клёнам.
Цяпер спяваць я буду песні —
Магутным трактарным калонам.
1929
(Да дня вызвалення)
Я ўспамінаю год дваццаты:
Плылі крывёю ўсе дарогі,
Быў сцяг над Беларуссю ўзняты,—
Сцяг бальшавіцкай перамогі…
Ліпнёвы дзень. Вайны пажары
Ў крыві людской даўно пагаслі…
Дзе панскія былі абшары —
Квітнеюць з кожным днём калгасы.
Ударны тэмп. Працуюць шпарка
Сям’ёю дружнай калектывы…
У полі трактар і жняярка
Ні для каго цяпер не дзіва.
А казкаю было нядаўна
Такі развой, такія штукі…
Сягоння мараць аб камбайне,
Аб лепшых выніках навукі.
Чытальні-хаты, яслі, клубы
Замест карчмы і гульняў дзікіх…
Няхай ліпнёвы дзень галубіць
Вольны прастор зямлі вялікай.
Савецкі край. Ты мілы сэрцу,
Да працы ты даеш натхненне.