Старонка:Beznazounae.pdf/96

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Старонка праверана

Калі-ж вецер на сьвеце расходзіцца,
Шуміць шумна той клён:
Яшчэ ўстане Лявон—
Гэй, Лявоны у нас не пазводзяцца!

(Перастаўшы пяяць).

Вось і канец вам песьні-байцы,
Ці ў ёй панятна толькі ўсё?..
Калі ня так што—выбачайце,
Даконча ваша вам жыцьцё.

1-шы ПАДАРОЖНЫ.
О, песьню важную такую
Ня пойме толькі гліны ком…
Цяпер няхай-жа мы пачуем
Што трохі аб жыцьці тваём.

2-гі ПАДАРОЖНЫ.
А я крыху гальля падбаўлю.

3-ці ПАДАРОЖНЫ (да другога).
Я памагу табе крыху.

1-шы ПАДАРОЖНЫ.
Аброці коням я папраўлю.

(Адыходзяць усе тры).

НЕЗНАЁМЫ (усьлед падарожным).
Я адпачыну на маху.
(Адзін).

О, люд мо, лапатны, патульны.
За што цябе я так люблю?