Гэта старонка не была вычытаная
Каб яны прыбіліся -
Пра мяне забыліся!
Каб яны пагінулі -
Як мяне пакінулі!
Я гора набралася:
У поле нахадзілася,
Сабак наманілася
І мальцаў надражнілася,
А ўжо замуж хочацца!..
112. ВОСЕНЬ, ВОСЕНЬ!
Восень, восень!
Сватоў па восем,
Ка мне ніводнага,
Ка мне ніводнага,
Нет нікога роднага.
113. ПРЫЙШЛА ВОСЕНЬ
Прыйшла восень -
Сватоў к людзям восем,
А ка мне ніводнага,
Мусіць, я нягодная.
114. АСЕННЯЯ НОЧАНЬКА
- Асенняя ночанька[1]
Ох, з кім я буду начаваць?
З кім я буду начаваць,
Ой, усю ночку размаўляць?
- ↑ Першы радок кожнай страфы паўтараецца.
