Гэта старонка не была вычытаная
беларускіх друкаў німа. Аб лёсі пачатай працы беларускага таварыства ў Кіеві „Зорка“, а так сама аб выдавецкай справі петраграцкага таварыства „Загляне сонцэ і ў нашэ ваконцэ“, чы маскоўскага выдавецтва „Покліч“ німа ніякіх вестак.
Толькі ў Вені — украінская „Воля“, ў Празе — чешская „Трыбуна“, ў Зальцвэдэлі — украінская часопісь ваеннапалонных „Шлях“ калі-не-калі асьветляюць палажэнье беларускага руху, занепад беларускай культуры, няволю беларускага селянства і неўпынную барацьбу беларускіх нацыянальных кіраўнікоў за дзержаўна-нацыянальнае адраджэньне беларускага народу.
Канец.
