Зьява 4.
Фэлька, Магдалена, Пышка, Шышка.
Магдалена (уваходзіць; ціха да Фэлькі). Гэта прыйшлі Пышка і Шышка… А яго ўсё няма!
Фэлька. Мне казаў, што прыйдзе напэўна.
Пышка і Шышка (у другім пакоі выціраюць ногі, смаркаюцца, папраўляюць маншэты. Пышка з кветкамі, Шышка з цукеркамі).
Магдалена (да Пышкі і Шышкі). Прашу калі ласка сюды, бліжэй…
Пышка (уваходзіць). Перш-на-перш пазвольце павіншаваць вас, пані Магдалена, з імянінамі і… ўсяго найлепшага! (цалуе Магдалену ў руку).
Шышка (увайшоўшы). Віншую вас, пані Магдалена, з імянінамі і… ўсяго найлепшага! (цалуе Магдалену ў руку).
Магдалена. Дзякую, дзякую… Сядайце, калі ласка.
Усе селі. Паўза. Раптам абодва — Пышка і Шышка разам пачынаюць казаць, але глянуўшы адзін на аднаго спыняюцца і саромюцца.
Пышка і Шышка. Пагода сягоньня харошая…
Магдалена. Што вы казалі?
Пышка. Гм… таго… як яго?..
Шышка. Мы кажам, што пагода сягоньня харошая.
Магдалена. Ну… так сабе…
Паўза.
