|
Наш шлях — змаганьне,
Чын бяз хістаньня,
Бадзёрасьць з працай і барацьбой.
З душою гордай
І з воляй цьвёрдай
Па ім ідзём мы ў вызвольны бой.
Чужынцаў хмары,
„Сваіх“ удары
Наш шлях барозьняць із года ў год;
Маною вечнай
І недарэчнай
Стаўляюць многа нам перашкод.
Той шлях — за намі,
Што йшлі гадамі,
Абліты потам, крывёй, сьлязьмі,
А нараканьні
І плач, стагнаньні,
Журба і мляўкасьць ішлі з людзьмі.
З тае прычыны,
Прадзедаў чыны
Праз плач і енкі губілі моц.
І стогн стагодзьдзяў
І сьлёз разводзьдзе
Не асьвяцілі няволі ноч.
Ёсьць так з прадвеку,
Што чалавеку
Сьляза ня можа кКарыснай быць:
Хаця б за гора
Наплакаў мора —
Ня зможа волі сабе здабыць.
|
