Пнуцца важна к небу
Коміны, муры.
Гулка далетае
Дзікі свіст машын,
Ды прыпеўкі жабаў
З рэчкі і лагчын.
Між прысад гасьцінцам,
Між палёў селян,
Едзе, пераходзе
То мужык, то пан.
Ўсюж гэту мясьціну
Небо абняло,
Залацістым сонцэм
Хараство ўпляло.
Рэчка, луг, гасьцінец,
Горад, Корзюкі
Разрываюць думкі
На усе бакі.
Сам сабой не знаеш,
Што рабіць, як жыць:
Ці ляцець у горад,
Ці ў Корзюках сьніць?
Ці пайсці гасьцінцам
Долі ў сьвет шукаць,
Ці рэцэ, русалкам
Галаву аддаць?…
|}
|
Над Іматрай. На поўначы сумнай, у Фіншчыне дзіўнай |
