Гэта старонка была вычытаная
Як палацам, хатай
Пахваліцца можэ.
Эй, бо што мужыцка
Праца не падоле?
Дзірваны ў сад зьменіць,
А горы—на поле!
III.
Сорак лет так Дзягель
Жыў ня ў кепскім стане,
Пакуль пан стары жыў
І старая пані.
Але, як той кажэ,
Ўсё у нас ня вечна:
Годзе Юрку жыці
С хлебам і баспечна!
Новы пан прыехаў
І зьмяніў парадкі:
Прыказалі Юрцэ
Выбірацца с хаткі,
А ці-ж лёгка гэта?
Дый хто з вас не знае,
Як наш брат к зямельцэ
Бытцам прырастае.
З дзеда і на ўнука
Гэта пераходзіць,
Хаця тое поле
Родзіць, ці ня родзіць.
Бедны Юрка, бедны!
Зьвяў, як бы націна.
Шкода столькі працы,
Страшна цяганіна!
І пашоў ён рады
Па судох шукаці;
І прапаў спакой з ёй,
Прапала багацьце.
IV.
Год, другі праходзе,
Суд ідзе па судзе;
