Дык жывуча, скокам-бокам,
Покі сэрцэ точыш,
Рвіся, думка, ненарокам,—
Нойдзеш, чаго хочэш!
Рвіся! рвіся! дый старайся
Нуду адалеці,
Заглушыцца не давайся
Ні за што на сьвеці.
|}
|
За свабоду сваю
Ўсей душой пастаю;
У вагонь, у ваду
Я за ёю пайду.
Лепей сам сябе дам
Пахаваці людзям,
Як свабоду хаваць,
Злыбядзе аддаваць.
Ў сэрцы, ў думках сваіх
З самых лет маладых
Я яе ўзгадаваў
І сваею назваў…
Гэй ты, гэй, вецер, пей
А свабодзе маей!
Гэй ты, гэй, бор, шумі,
А свабодзе грымі!
Гэй, ты, сонцэ, гары
Ад зары да зары,
Ланцугі распалі
Па ўсей чыста зямлі!..
|
|
З шумам бораў, ясакораў,
Ой, гаю, ой, гаю,
На жалейцэ—дабрадзейцэ.
Думку дум зайграю.
|
