Аж неўлады ўсе разгонюць,
Ляжэ чысты роўны сьлед.
Гэтак, покі сэрцэ чуе,
Што не час у шапку спаць,
Грайце песьні, хай красуе
Наш загон і сенажаць
|}
|
Шлю вам песьняй, братнім словам
Здароўканне, людзі:
Не гасіце веры, што вам
Жыцца лепей будзе.
Вы ня зломкі, вы ня зноскі,—
Вы народ магучы:
Вашэ панство—вашы вёскі,
Пан ваш—труд жывучы;
Ваша слава не ў палацы,
Ні ў княжацкай мітры,
А на роднай ніве, ў працы
Карыснай няхітрай.
Вашы скарбы не ў едвабнай
Магнацкай саеце,
А ў сермязе непавабнай,
Старшай на ўсім сьвеце.
Вашы рукі хоць абіты—
Пясок на іх значэн,
Але хлеб, імі дабыты;
Для ўсіх бел і смачэн.
Слава вашай гэткай сілы
Вочы ўрагом коле,
Сьведкай сьвежые магілы,
Што сыпе няволя.
Сьведкай прадзедаў шкелеты,
Курганы с кустамі,
Сьведкай—песьні воклік гэты,
Сьведкай вы з сьлезамі.
|
