дык ён і кажа: «А гуркі я здолеў збахтарыць і без катахізму».
Як дасталі катахізм, фэльдкурат, гартаючы яго, сказаў:
— Ну вось, саборваньне можа чыніць толькі сьвяшчэньнік і толькі алівай, асьвенчанай біскупам. Як бачыце, Швэйк, вам няможна самому зрабіць саборваньне. Прачытайце-тка мне, як яно робіцца.
Швэйк прачытаў:
— «...робіцца так: сьвяшчэньнік памазуе органы пачуцьцёў хворага, вымаўляючы разам з гэтым малітву: «Праз гэта памазаньне, дзеля свае бясконцае літасьці, хай даруе табе бог, што ты саграшыў зрокам, слыхам, нюхам, смакам, моваю ці дотыкам».
— Цікава-б ведаць, — сказаў фэльдкурат, — як можа чалавек саграшыць, напрыклад, дотыкам? Ці не растлумачылі-б вы мне гэта?
— Розна, пане фэльдкурат. — Даткнецца, напрыклад, да чужой кішэні. Зноў-жа, калі скокі... Ці мала там чаго вырабляецца.
— А нюхам?
— Калі хто нос ад чаго-небудзь верне.
— Ну, а смакам?
— Калі хто на дзевак аблізваецца.