Старонка:Уставайма, братцы, за дзела, за дзела (1858).pdf/3

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

НАЙЯСНѢ́ЙШАМУ ЯГО́ МИЛО́СЬЦИ

ГАСПАДАРУ́ ИМПЕРА́ТАРУ

АЛЕКСА́НДРУ МИКАЛА́ЯВИЧУ,

ПѢ́СЬНЯ ЗЪ ПАКЛО́НАМЪ

АДЪ ЛИТО́ВСКО-РУСИ́НСКАИ МУЖЫ́ЦКАИ ГРАМА́ДЫ




Не бо́йся, ма́лое ста́до… Не пять ли птицъ цѣни́тся пѣ́нязема двѣма́? и ни еди́на отъ нихъ нѣстъ забве́на предъ Бо́гомъ… Не убо́йтеся у́бо мно́зѣхъ птицъ у́нши есте́ вы

Кн. св. Луки, гл. 12, зач. 6, 7 и 32.

Встава́ймо, братцы, да дзѣ́ла, да дзѣ́ла!
Зъ по́вначи пѣ́вень зало́павъ крыло́мъ
Ну́же, кабъ жы́во рабо́та наспѣ́ла, —
Вы́слаць гасьци́няцъ жо́вцянькимъ пяско́мъ.
Дру́жно, грама́до, въ серде́чнуй ахво́цѣ,
Ду́хамъ наси́лки на пле́чы узьдзѣ́нь!
Охъ! то́лько но́чу неспо́рно въ рабо́цѣ.
Узыдзи́ намъ, со́вняйко! прывядзи́ намъ дзѣнь!

Ѣдуць къ намъ, ѣ́дуць дарагі́я Го́сьци:
Зяме́ль широ́кихъ Мо́цны ГАСПАДАРЪ,
Вѣ́рныя Слу́жки пры Яго́ Мило́сьци,
Дабра́ и ща́сьця за Имъ до́вги ша́ръ.
Якъ хадзи́въ Панъ Богъ на зе́мскуй даро́зѣ,
Ко́жынъ славъ сьви́ту да зялёну ви́ць.
Штожъ разасьцѣ́лямъ мы сваёй ВСПАМО́ЗѢ?
Узыдзи́ намъ, со́вняйко! скажы́ што раби́ць!