Старонка:Сынок! (1895).pdf/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

„СЫНО̀КЪ!“


У маладыхъ малжо̀нкаў якъ г͆алу̀шки
Радзѝлися самыя дачушки,
А яны́ вѣльми жадали
Кабъ сына имъ Баг͆ѝ наслали.
Бывала на куцѣ клѐнчаць,
Выракаюць и у г͆оласъ ѣнчаць:
„Сына, Боже! Сына треба,
„Няхай спадзѣ намъ хоць зъ нѣба!“
Праўда; вѣдаў лѣпшъ мудры Бог͆ъ,
Аля прозьбя адказаць ня могъ;
Затымъ якъ разъ у г͆адокъ
Радзіўся малжонкамъ сынокъ.
Ахъ! якаяжъ была радасьць,
Што сталася у г͆этамъ за̀дасьць!
Дыкъ сабрали шматъ кумо̀ў,
Пазвали ажъ двохъ ксяндзо̀ў,
Змитрамъ хло̀пца ахрысьцили,
Тры дни целыхъ ѣ́ли, пѝли,
Вясялйлися бязъ мѣры,
Ажъ тращали вокны, дзьвѣры.
Аднакъ ня абышлося бязъ уроку:
Чорны во̀ранъ лята̀ў зъ бо̀ку