поратоміі — 4, сьвішчы кутніцы — 3, геморой — 5, гідроцэле — 3 экст. вэн — 1. Усяго 67 опэрацый; сьмерць 1.
Або лічбы хірурга Мініна ў тым-жа 1887 г.: выдаленьняў, лімфатычных залоз — 15, разрэзаў — 6, сэквэстротоміяй — 5, ампутацый — 1, гідроцэле — 1.
Малую лічбу пасьляопэрацыйнай сьмяротнасьці рускіх больніц трэба тлумачыць нязначнасьцю зробленых опэрацый. Як прыклад, можна ўзяць Уладзімірскую земскую больніцу (за 6 год): на 1.612 хворых было зроблена 548 опэрацый, г. зн. усяго ў ⅛ выпадкаў. Найбольш буйныя опэрацыі з ліку 548 і іх вынікі наступныя:
| сьмярцей | |||
| літотомій | 65 | 5 | 8 проц. |
| ампутацый | 33 | 3 | 9 |
| ляпоратамій | 13 | 3 | 21 |
| грыж | 3 | - | - |
| трахеотомій | 4 | 1 | 25 |
| гнойных пляўрытаў | 11 | 2 | 18 |
Або другі прыклад — опэрацыі Кадзьяна ў Сімбірскай больніцы (1886 г.); на 414 хворых усяго 91 буйная опэрацыя — процант сьмяротнасьці — 6.
| сьмярцей | ||
| трэпанац. чэрапа | 1 | 1 |
| ампутацый | 7 | 1 |
| камнесячэньняў | 18 | 2 |
| нэфротомій | 1 | - |
| грыжасячэньняў | 4 | - |
| трахеотомій | 4 | - |
| рэзэкцый сустава сьцягна | 3 | - |
Ніводнай ляпоратоміі.
У папярэднія пэрыоды лік опэрацый быў яшчэ меншы: ад 1822 г. да 1846 г., г. зн. за 24 гады, проф. Саламон зрабіў 411 вялікіх опэрацый, з іх: літотомій — 76, грыжасячэньняў — 8, выразаньняў пляча — 1, выразаньняў вока — 2, трэпанацый — 1, анэўрызмаў — 12 і т. д. (паводле «Истории хирургии» Оппэля.)
Далей розьніца заключаецца яшчэ і ў складзе — групаваньні хворых. Перш за ўсё, вялікая сучасная галіна захворваньняў жывата тады амаль зусім адсутнічала. Можна падаць тут такія лічбы: у старой хірургіі на жывот прыпадала 1-3 проц. агульнай колькасьці опэрацый.
У Пірагова ад 1845 г, да 1856 г. на 680 опэраваных хворых опэрацый на жываце было 16 — каля 2 проц. У Караваева (1842-
