Гэта старонка не была вычытаная
тварыліся ў ледзяную кару. Здавалася, быццам ступні і ікры дзяўчыны ўкладзены ў гафрыраванае жалеза.
— Ну, як ногі? — запытаўся ён, прадаўжаючы працаваць.
— Зусім анямелі. Я не чую пальцаў і не магу крануць імі. Але ўсё будзе добра. Агонь гарыць вельмі добра. Глядзіце не
