Старонка:Скрыпка беларуская (1906).pdf/9

Так на струнах гадасилабы
То скликалаб то виталаб
То суседзяў веселилабы,
То малитвай смык завыўбы,
То закляўбы на перуны
То аж ў неба скаргай биўбы
Тольки крэпки былиб струны!
Смыкъ гатовы, струны туги
Кроў у жилах закипае.
Ну! слухайце, милы други:
Скрыпка мая ужо грае!

|}

Вам суседзи.

Вам суседзи, вам, кумочки,
Беларусы голубочки,
Пею з серца, падцинайце.
Вы громадой голос дайце.
Зложим песню цэлым людам.
Выдзе пекна, стане цудам.
Як свет, светам яще стаў
Такой песни не слухаў.
Восим…. дзевяць и мильён
Грудзей зльецца ў адзин тот
Дадуць песню, а ў ёй труд,
Доля жице. Циж не цуд?
Ад векоў мы, братцы спали,
Аж тут разам заспевали.

Лета.

Нива шумиць каласами
Жита спелаго, аўса
Уся прыбрана васильками,