Ой, як люба родна хата,
Ой, як милы родны край!
Палецеўбы як у рай.
Радуусенька мне сермяжка,
Шнюрок, ляшци, каптан, дзяшка.
Ўсё там мила бо мне родна.
Нат смецинка — серцу годна.
|}
|
Осень гумна накладме,
Возиць снопы разчиняе
Хлеб голодянм гасуадарам:
Ешьча, людны, ви пе дарах.
Працавали усё лета,
Закусице хоп, за гэта,
Бульбу з ниўки верне ў мех
Ды барждзенка грэ ў засех.
Тне капусту з качанами,
Гусей гониць з бацянами.
Ў далёки край за горы,
За азёры ды за моры.
„Птушки, музы не клянице,
А малитвы гаварыце,
Каб вяс хвиля не забила,
Каб акула не ўкусила,
Каб вернуцца клякатаци,
Пастушочкаў забаўляци
Осень милая гаспадыня:
Гдзе ня глянеш — поўна скрыня,
То арэхаў, то пшеницы
На куточках у светлицы
Аб усим яна так дбае,
|
