Старонка праверана
Кроў… А Ганнуся? (Падбегла да Ганны). Няжыва?! (Дзед здрыгнуўся). А Божа ж мой, штож гэта? Прачыстая матка!.. Вады, вады!.. (Пачынае выць). А ма-е ж вы дзе-тухны, а ма-е ж вы лю-бы-е…
Дзед. Кара Божа! (Паклаў к матцы Яначку, схапіўся за галаву, страшна глядзіць на абразы і нешта шапочыць усё дужэй).
