Старонка:Палі загаманілі (1930).pdf/17

ТАК ПАЧЫНАЕЦЦА ПОЭМА

СОРМАВЕЦ:

— Максім Прахоравіч, які сягоньня дзень?
За працай рупнаю згубіў я дні і тыдні.

АГРАНОМ:

— Сягоньня серада… сягоньня слаўны дзень…
Ды толькі ветры… Непакояць ветры.

СОРМАВЕЦ:

— А што такое?

АГРАНОМ:

Ветры, мілы друг,
Прынесьці могуць заўтра навальніцу.
Яшчэ як трэ' не распусьціўся лес,
Яшчэ палі у зелень не адзеты,
Казалі дзедзічы, калі такой парой
Ударыць гром, дык будзе год галодны.

СОРМАВЕЦ:

— І ты, ты, аграном, ты, прадстаўнік
На вёсцы вольнае навукі і культуры,
Ты можаш так казаць?
Хібы ты верыш розным забабонам?