Гэта старонка не была вычытаная
Так, —
Вырастае наша цытадэль,
Так, —
Вырастаюць нашы заваёвы.
О, комсамолія,
Мы разам, крок у крок
Ідзем жыцьцё іначай перастроіць.
Мой кожны дзень
І кожны мой радок
Як вартавы,
На ўдарным стане фронце.
Узяўшы ўсё былое на прыцэл,
Я гавару да вас,
Хто заўжды духам дужы:
— О, комсамолія,
З будоўлі новых сьцен
Пашлем на сьметнікі мізэрненькія душы.
