Старонка:На пиресяленьня.pdf/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

А што Грыпьку — сыны́
Ѣдзяць по́ѣдамъ;
Падзяли́, ба́цька, насъ,
Давай грошы сюды,
Ни паѣдзямъ мы туды.
Грыньна йимъ ў ватка́зъ:
Знаю васъ, галубцы́,
Якавы вы малайцы́!
У вась грошы
Пойдуць па раско́шы;
Вы йихъ, ду́хамъ поправодзицье,
А тирязъ паўго́да
Съ кайстрай по́йдзицье,
Я свой вѣкъ пражыў
Мнѣ зимля ня трэба,
Вась я хо́чу прыпуциць,
На хлѣбъ со́ль — уссадзиць,
Вы жъ таго ни ця́мицье,
Зъ ба́цьки жылы ця́мицье.
Грынька й самъ ташну́я.
Худщы нимй му́ки.
Якъ хазя́ину, у гаря́чая ўре́мъя
Сядзѣ́ць, скла́ўшы руки:
Во ужо й ве́чаръ,
А Грынька ня ѣў, ня пи́ў
Хо̀дзя смуцинъ,
Нача душу загубу,
А сыны пяку́ць…
Прамытай вады́ нидаюць.