Старонка:На пиресяленьня.pdf/5

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Й пҍсню завядзе́шь.
Праўда, што быва́ла
Хлҍба пи багацька —
Йета ни ў дзико́винку
Хоць галадавали,
Да ни памира́ли.
Тамъ у насъ и такъ быва́ла:
У каго хлҍба ни хвата́ла.
Паҍдзье на „па́ньськая“
Наруба́я дроў,
Возъ лыкъ накладзье,
У го́радъ атвязье,
И хлҍбца припасье.
Можна было́ жыць;
Што Бога гнявиць!

ГЛАВА II.

Наши зборы ў дарогу.

Во й задумали Расусцы
На пиресялѐньне.
Штобъ яму, такому-прайе́ткаму
Сьвҍтъ съ аўчынку ста́ў,
Хто Йету моду трыклятую — прыгада́ў.
Зъ раньнія: вясны
Сохи пакида́ли,
Якъ цыгани-башлыки,
Дабро прадава́ли, —
Што дзяды нажыва́ли;
Спо́рюцца, талку́юцца,