Гэта старонка не была вычытаная
Акорды траў
Ліліся на прывольле
І месяц піў
Ліпнёвы агняцьвет.
І так хацеў, хацеў
З мяцежным болем
Упіцца сіньню
Месячных завей.
Як ціхі сон
Балючага натхненьня
Шумелі ветры
Ў радасных палёх.
І жыцьцятворчай
Песьняй лятуценьняў
Ў маёй душы
Паўстаньне узрасло.
Я ўсё жыцьцё
І лепшыя хвіліны
Гатоў аддаць
За праўду і другіх,
Каб толькі бачыць
Радаснай Айчыну,
Каб выйсьці ў даль
На новыя шляхі.
