|
У дзень Сьвяточны Ураджаю
Я хацеў-бы напісаць
Так, каб з краю і да краю
Было весела чытаць,
Каб ніхто ня даў па карку
Небарацы Дзеркачу
І адразу гаспадарку
Стаў вясьці, як я хачу!
Нават, не! а як навука
Ў цэлым сьвеце завяла…
Закавырыстая штука
У патыліцу прышла!
І хоць мне, як сьвінапасу
(Я зусім не агроном!),
Мала выдзелена часу
На пагутарку з пяром,
Трэба ўзяцца бяз ухілу,
Бо за мною ў чарадзе,
Ўсё, што мае толькі сілу,
Талакою ўсьлед ідзе!
|
