Старонка:Магіла льва (1927).pdf/21

VIII

Ў дарозе шчасьце паручыла,
Загнаў да Кіева плыты,
Дамоў вертаўся з новай сілай
Пабачыць родныя куты.

Натальку любую сустрэці,
Аджыць агнём яе вачэй,
Бо гэткіх вочак на ўсім сьвеце
Ён ня сустрэў ані ў ваднэй.

Сьпяшыць няўпынна, крок за крокам,
Мінае поле і лясы.
Зямлі сваёй жаданым вокам
Шукае, як канюх расы.

Штось каля Ўзьвіжаньня дабраўся
Дамоў з далёкай чужыны…
О, лепш-бы першай не даждаўся,
Як нарадзіўся ён, вясны!