Старонка:Магіла льва (1927).pdf/17

VI

О, шмат прыгожанькіх дзяўчатаў,
Старонцы нашай бог прыдбаў!
Царэвіч ехаць мог-бы ў сваты
К ей не аднэй, каб толькі знаў.

Душы і сэрцайка такого,
І тэй бязьмернай дабраты
Шукаці хіба толькі ў бога, —
Ў другіх людзей ня знойдзеш ты.

На беларускую дзяўчыну,
Калі тут праўду ёй аддаць,
Ніхто йшчэ каменем ня кінуў
І не паважыцца кідаць.

Наталька ў вёсцы між сваімі
Найпрыгажэйшаю была,
Грудзямі й шчочкамі, вачымі,
Як мак між макамі цьвіла.