|
Засвяцило цяпло бляском радосци яснай,
Разбудзило ўвесь свет ад зимоваго сну:—
Эх, напрасна вихор енчэ ў плоце, напрасна:—
Видзим светласць кругом, вядзим сонцэ—вясну!
Як з вадзицы свянцонай нячистая сила,
Паляцели растаўшы и снег и мароз;—
Вясна холад змагла, вясна свет ажывила,
З вясной меней на свеце и смутку и слйоз!
Ва ўсих шчасьця на твары вясйолкой гуляе,
Захэнцае да працы, да праўды святой,
Невясйолыя думы и сны разганяе,—
Аж так хочэцца жыць усею душой!
Аж так хочэцца жыць и святую надзею
Калыхаць у душы, думку снець аб адном:
Што вясна нашэ горэ, як снег и завею,
Пахавае ў рацэ, спале сонца агнйом!…
|
