„А шчуры ж, спраўджана и ў нас,
„Истоты подлые, низкие;
„Пяўцоў йим мысли не ў карысць;
„Йим праў навуки хоць якие,
„Дабро чужое рады грысць.
„Но ўсйож руко́писи я гэтай
„Так не астаўлю и вазьму,
„Аб ей и, ким быў той паэта,
„Стацю састаўлю па свайму.
„Часць вершаў ў друку апынецца,
„Ня знишчаць мышы йих саўсим;
„Песняр «з народа» ўзвесялицца,
„Што йо ў газэтах и аб йим…»
Так будзе думаць моль вучоны
И рэшты а́ркушаў шукаць.
..............
Спали вас, песни, дым чырвоны,
Чым мае гэт’ки лйос спаткаць!
|}
|
Атповедзь Вы, паны, мяне с песняй к сабе прызываеце,— |
