Гэта старонка была вычытаная
Вот мужычок быў хитры;
Абрали старшыной;
Як чорт, перамяниўся—
И свой яму—ня свой!
З урадникам у шайцэ,
И писарам благим,
Йон мужыкоў, як липак,
Абдзерци рад ва ўсим.
И як тут не смеяцца…
(як выжэй).
Цяпер, мае паночки,
Нихай будзе канец!
Ня ўсйож куплеты пеци
Таки я маладзец!
Нихай каму ня люба,
Што купляцистъ крычыць: —
Хто парася украдзе,
Таму ў вушах пишчыць!
И як тут не смеяцца,
И праўды не сказаць:
Варон на свеце многа,
Ды некаму страляць!
|}
|
Хто я? (Думка). Я не сокол зоркооки, |
