Старонка:Купала Жалейка 1908.pdf/114

„Самога“ бацька не збурчыць,
Каб па сялу не шляўся.
Вы сами будзеце ўжо знаць,
Што годна, што ня годна,
Адно другога пильнуваць
Лепш матки, бацьки родных.
Як што там далей будзе ў вас,
Не нам тут раздумляци!..
Вяселля ў вас, а ў гэты час
Мы хочым пагуляци!..
Гарэлку п’йом мы, як ваду,
Ядзйом сыр, масла, сала,
Загнали ў кут нуду-бяду,
Чуй!.. музыка зайграла.
Усе́дзець трудна за сталом,
Аж ходзюць, так здаецца,
И ноги, й плечы хадуром,
И сэрцэ б’ецца, б’ецця.
Скарэй, скарэй яду на бок!
На бок сталы и лавы!
Гульнйом, дзяўчынка, мой дружок!
Часцей таких забаваў!
И шчасця—дым, и праўда—дым,
А клйок—гульня, пахмелля.
Гукнйом мы „дзякуй“ маладым,
Што ўстройли вяселля.
Разгул таки гады-ў-рады
Пацешыць прылетае.
А гэта што?… хмур малады,
И плачэць маладая?
Чашы камення ў сто сякер,
Ня выстругаеш крэсел,